İnsanlarla aram iyidir. Yaşlılarla da. Ergenlerle de. Engellilerle de. Çocuklarla da. Hayvanlarla da... (Kendimi çok şanslı hissediyorum. Allah'ın kalbime koyduğu sevgi ve merhamet için her gün şükrediyorum.)
Benim bu yönümü iyi tanıyan bir arkadaşım bana bir film önerdi. Ben de izledim. Herkes gibi. Ama herkesten sonra.
2010 yapımı "Temple Grandin" adlı film biyografi türünde. Hikayeye göre Temple, henüz 4 yaşındayken otizm teşhisi konmuş küçük bir kızdır. Ancak ne şanslıdır ki bilinçli bir anneye sahiptir. Annesinin sevgisi ve ilgisi sayesinde küçük kız epeyce yol alır. Sonra da çiftçilikle uğraşan teyzesinin sayesinde. Sonra da okuldaki öğretmeninin sayesinde. Ve sonra da üniversitedeki oda arkadaşı sayesinde. AAAA inanmıyorum. Sadece bu kadar. Sadece 3-5 kişi. Geri kalan herkes ise Temple'a hayatı dar etmekte oldukça iyilerdir. Ama azmin elinden hiç bir şey kurtulmaz. Ve bizim otistik Temple Grandin gencecik yaşta başarıya ulaşmış bir bilim insanına dönüşür. Daha da önemlisi hayatla ve kendiyle barışık bir insana...
Künye
Filmde Temple'ı Claire Danes oynuyor. Hanımefendi bu rolüyle Golden Globe En İyi Kadın Oyuncu Ödülünü kucakladı. Film önce bir hayat hikayesiyken bir romana dönüşmüş. Sonra da filme...
Yorum
Film çok güzel. Muhteşem. Hem filmcilik olarak, hem de hikaye olarak. Mutlaka izlenmeli. Ve izletilmeli. Başka söze gerek yok.
Hayata İyi Seyirler...